hańba — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. hańbabie, zwykle blm {{/stl 8}}{{stl 7}} poczucie głębokiego wstydu, upokorzenia wywołanego powszechnym potępieniem, ostrą krytyką zachowania, postępku; poniżenie, kompromitacja : {{/stl 7}}{{stl 10}}To wstyd i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
okryć — dk Xa, okryję, okryjesz, okryj, okrył, okryty okrywać ndk I, okryćam, okryćasz, okryćają, okryćaj, okryćał, okryćany 1. «nakryć z wierzchu albo ze wszystkich stron; osłonić, otulić» Okryć kogoś szalem, chustką, płaszczem. Okrywano róże słomą. ◊… … Słownik języka polskiego
hańba — ż IV, CMs. hańbabie zwykle blm «wielki wstyd, ujma, niesława, sromota» Niezatarta, wieczna hańba. Piętno hańby. Ocalić od hańby. Okryć kogoś hańbą. Przynosić komuś hańbę. Ściągnąć na kogoś hańbę. Zmazać, zmyć hańbę krwią … Słownik języka polskiego
pohańbić — dk VIa, pohańbićbię, pohańbićbisz, pohańbićhańb, pohańbićbił, pohańbićbiony «okryć hańbą; zbezcześcić, zniesławić, zhańbić» Pohańbić mundur, godło. Pohańbić dziewczynę. pohańbić się strona zwrotna czas. pohańbić Pohańbić się zdradą … Słownik języka polskiego
zhańbić — dk VIa, zhańbićbię, zhańbićbisz, zhańb, zhańbićbił, zhańbićbiony «okryć hańbą; zbezcześcić, zniesławić, pohańbić» Zhańbić kogoś oszczerstwem. Zhańbić dziewczynę, kobietę. Swoim postępowaniem zhańbił nazwisko, rodzinę. Zhańbić czyjeś dobre imię.… … Słownik języka polskiego
srom — m IV, D. u, Ms. srommie 1. anat. «zewnętrzne narządy płciowe kobiet i samic ssaków» 2. blm przestarz. «wstyd, hańba, niesława» Okryć się sromem … Słownik języka polskiego
niesława — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. niesławawie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} krążąca o kimś niepochlebna opinia; hańba : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okryć się niesławą. Ciągnie się za kimś niesława. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień